در مدیریت ایمنی ترافیک مدرن ، انتخاب مواد علامت هشدار مثلث بسیار مهم و به طور مستقیم با عملکرد و دوام آن در محیط های مختلف مرتبط است. با توجه به پیچیدگی محیط جاده ، مواد این علامت برای مقابله با شرایط مختلف آب و هوایی مختلف مانند دمای بالا ، سرما شدید ، باران و اشعه ماوراء بنفش باید از دوام بسیار خوبی برخوردار باشد. بنابراین ، انتخاب مواد با مقاومت بالا ، مقاوم در برابر خوردگی و مقاوم در برابر سایش بسیار مهم است. در حال حاضر ، مواد متداول در بازار شامل آلیاژ آلومینیوم ، پلاستیک (مانند PVC ، PP و غیره) و مواد کامپوزیت است. در میان آنها ، آلیاژ آلومینیوم به دلیل وزن سبک ، استحکام بالا و مقاومت در برابر خوردگی عالی ، به ماده ارجح برای علامت هشدار مثلث بالا تبدیل شده است. این ماده نه تنها می تواند به طور مؤثر در برابر تأثیر آب و هوای سخت مقاومت کند ، بلکه ثبات ساختاری و یکپارچگی آن را در استفاده طولانی مدت نیز حفظ می کند. در مقابل ، مواد پلاستیکی به دلیل کم هزینه بودن ، پردازش مناسب و انعطاف پذیری قوی ، به ویژه پلاستیک هایی که به طور خاص تحت درمان قرار گرفته اند ، به طور گسترده ای در ساخت علائم هشدار دهنده مثلث مورد استفاده قرار می گیرند.
علاوه بر دوام ، انتخاب مواد علامت هشدار مثلث نیز باید به خواص بازتابنده توجه کند. استفاده از مواد بازتابنده یک عامل اصلی در بهبود دید تابلوهای ثبت نام در شب است. در محیط های کم نور ، مواد بازتابنده می توانند به طور مؤثر نور اطراف را منعکس کنند و یک تأثیر بصری قوی را تشکیل دهند و از این طریق به رانندگان کمک می کنند تا به موقع علائم را پیدا و شناسایی کنند. مواد بازتابنده متداول شامل فیلم بازتابنده و رنگ بازتابنده است که نه تنها دارای خواص بازتاب عالی هستند ، بلکه اثرات بازتابی پایدار آنها را در شرایط مختلف آب و هوایی نیز حفظ می کنند. به عنوان مثال ، برخی از فیلم های بازتابنده با رده بالا از فناوری میکروپیسم استفاده می کنند ، که می تواند اثرات بازتابی روشن تر و واضح تری تحت تابش نور ایجاد کند ، و به طور قابل توجهی باعث بهبود دید علائم هشدار مثلث در شب می شود.
در جامعه امروز ، حفاظت از محیط زیست و پایداری نیز عواملی هستند که در انتخاب مواد علامت هشدار دهنده مثلث نمی توان نادیده گرفت. با افزایش آگاهی از محیط زیست عمومی ، بیشتر و بیشتر تولید کنندگان شروع به توجه به عملکرد زیست محیطی مواد کرده و مواد قابل بازیافت و قابل تخریب را برای کاهش بار محیط زیست انتخاب می کنند. علاوه بر این ، برخی از تولید کنندگان با بهینه سازی فرآیندهای تولید ، بهبود استفاده از مواد و کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در فرآیند تولید ، به تولید سبز دست یافته اند .
